دوره 8، شماره 4 - ( از صفحه 283 تا 387 زیست شناسی 1387 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 318-303 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Production of Rhamnolipid by Pseudomonas aeroginosa in Media containing Treated Whey. Journal title 2010; 8 (4) :303-318
URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1241-fa.html
تولید رامنولیپید با سودوموناس آئروجینوزا در محیط کشت حاوی آب پنیر تیمار شده. عنوان نشریه. 1387; 8 (4) :303-318

URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1241-fa.html


چکیده:   (4856 مشاهده)
بیوسورفاکتانت‌ها ترکیب‌های فعال سطحی هستند که سودوموناس‌ها و به‌ویژه سودوموناس آئروژینوزا1 از بهترین میکروارگانیسم‌های تولید کننده آن‌ها، است. هدف در این پژوهش, بررسی تولید را منولیپید بود و در آن از محیط پایه نمک‌های معدنی 3Mبا منبع کربنی آب پنیر (Whey) استفاده شد. این باکتری لاکتوز منفی است و جهت استفاده از آب پنیر به‌عنوان منبع کربن و انرژی، نیاز است که از پروسه هیدرولیز آنزیمی استفاده شود و لذا این تیماربا آنزیم لاکتاز )زمان: 3 ساعت، دما:40 درجه سانتی‌گراد، 5/6 :pH) انجام گرفت. به منظورتولید رامنولیپید شرایط مختلفی از قبیل تعیین محیط کشت واجد آب پنیر مناسب با ترکیبات مختلف، زمان گرم‌خانه‌گذاری (72 ،60 ،48 ،36 ،24 ساعت) و مدت زمان اثر آنزیم (1 تا 8 ساعت) بررسی شد. در این میان بهترین محیط، محیط نمک‌های معدنی 3M به همراه آب پنیرصد درصد هیدرولیز شده با آنزیم (درجه حرارت 30درجه سانتی‌گراد) در 7 pH در دمای C ˚33بود. بیش‌ترین میزان تولید در60 ساعت به دست آمد. در این بررسی‌ها مشخص شد که با توجه به سویهٔ فوق می‌توان از آب پنیر هم علیرغم آن‌که باکتری در شرایط عادی نمی‌تواند از آن به‌عنوان منبع کربن و انرژی استفاده کند ولی با یک تیمار ساده آنزیمی می‌تواند در حد منبعی چون گلوکز و ملاس رامنو لیپید تولید کرد. در بهترین شرایط، میزان تولید رامنولیپید حدود2 گرم (معادل با 732/0گرم قند رامنوز) و توانایی امولسیفکاسیون نفت خام توسط این محصول برابر با 97% به دست آمد.
متن کامل [PDF 192 kb]   (1464 دریافت)    

انتشار: 1389/8/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علوم دانشگاه خوارزمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Quarterly Journal of Science Kharazmi University

Designed & Developed by : Yektaweb