کادمیوم از جمله فلز‌‌های سنگین محیطی است که در همه ‌جا یافت می‌شود و القا کننده اختلالات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و ساختاری است. این ماده در صنایع باتری‌‌سازی و نظامی کاربرد دارد. در مطالعه اخیر نقش پاتولوژیک کلرید کادمیوم واثر حفاظتی تورین روی بیضه موش‌‌های نرنژادNMRI مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه کلرید کادمیوم با دوز 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم و تورین با دوز400 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌ صورت تیمار طولانی ‌مدت (Chronic)، به مدت 30 روز(هفته‌‌ای دو مرتبه) به صورت درون صفاقی مورد استفاده قرار گرفتند و تغییرات ‌در پارامترهایی نظیر: وزن نسبی بیضه, تغییرات وزنی‌حیوانات, ضخامت غلاف سفید بیضه، قطر لوله منی‌ساز, تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی نوع A، تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی نوع B، تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت اولیه، تعداد سلول‌های اسپرم, تعداد سلول‌های سرتولی مورد مطالعه قرار گرفت و مشاهده شد که به دنبال استعمال کلرید کادمیوم، پارامترهایی نظیر ضخامت غلاف سفید، وزن نسبی بیضه افزایش معنی‌داری نسبت به‌ گروه شاهد داشتند، درحالی‌ که بقیه پارامترها از کاهش معنی‌داری نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند. به علاوه در برخی از نمونه‌های تجربی حالت چروکیدگی لوله‌های منی‌ساز و رهاشدن اسپرماتوسیت‌های اولیه و اسپرماتیدها به مرکز مجاری لوله‌ها مشاهده شد. از سوی دیگر در گروهی که از ترکیب آنتی‌اکسیدان تورین استفاده نمودیم، هیچ گونه افزایش یا کاهش معنی‌داری در میزان پارامترهای‌ ذکر شده نسبت به‌ گروه‌ شاهد مشاهده نکردیم. بنا بر این می‌توان چنین‌ نتیجه‌ گرفت که استفاده از کلرید کادمیوم در دوز2 میلی‌گرم بر کیلوگرم به دو صورت تیمارهای کوتاه مدت(Acute ) و دراز مدت(Chronic ) آثار پاتولوژیک بر روی بیضه دارد و درتیمار طولانی مدت این آثار شدیدتر است. استفاده از آنتی‌اکسیدانی نظیر تورین قادراست آثار سمی کادمیوم را در بیضه کاهش داده و خنثی نماید.

واژه‌های کلیدی: تورین، کلرید کادمیوم، ناهنجاری زایی، اسپرماتوژنز

متن کامل [PDF 509 kb]   (1138 دریافت)